-
1 zabić
zabić pf: zabił go samochód er wurde von einem Auto überfahren;serce zabiło mu mocniej sein Herz schlug höher;zabił zegar die Uhr hat geschlagen;zabić się sich umbringen;zabić się w wypadku in einem Unfall ums Leben kommen, in einem Unfall umkommen; →LINK="zabijać" zabijać
См. также в других словарях:
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego